cur
51çur — (Zəngibasar) borc. – Beş aşıx da çur verdim, genə də uduzdu …
52cur — /kɜ / (say ker) noun 1. a snarling, worthless, or outcast dog. 2. a low, despicable person: *the other jackeroo was a cur –henry lawson, 1907. {Middle English curre; imitative} …
53cürələşmək — f. Balacalaşmaq, kiçikləşmək, sısqalaşmaq. Uşaq getdikcə cürələşir …
54çur! — Uşaq oyunlarında: qadağan olunmuş bir şeyə toxunmaqdan və ya başqa işdən saqındırmaq üçün işlədilən nida, söz. Çur səndən, cığallamaq məndən. (Ata. sözü) …
55cur — n. 1 a worthless or snappy dog. 2 a contemptible person. Etymology: ME, prob. orig. in cur dog, perh. f. ON kurr grumbling …
56Cur deus homo — („Warum Gott Mensch ist“) ist ein theologisches Werk des Benediktinermönches Anselm von Canterbury, das vermutlich zwischen 1094 und 1098 entstanden ist. In diesem Werk legt Anselm die ausführlichste und in der späteren Theologiegeschichte… …
57cur´rish|ness — cur|rish «KUR ihsh», adjective. of or like a cur; surly; contemptible; snarling. SYNONYM(S): ill bred, worthless, base, ignoble, quarrelsome. –cur´rish|ly, adverb. –cur´rish|ness, noun …
58cur´rish|ly — cur|rish «KUR ihsh», adjective. of or like a cur; surly; contemptible; snarling. SYNONYM(S): ill bred, worthless, base, ignoble, quarrelsome. –cur´rish|ly, adverb. –cur´rish|ness, noun …
59cur|rish — «KUR ihsh», adjective. of or like a cur; surly; contemptible; snarling. SYNONYM(S): ill bred, worthless, base, ignoble, quarrelsome. –cur´rish|ly, adverb. –cur´rish|ness, noun …
60cur´a|ble|ness — cur|a|ble «KYUR uh buhl», adjective. that can be cured: »With proper care and medicine tuberculosis is a curable disease. –cur´a|bly, adverb. –cur´a|ble|ness, noun …
